In sommige situaties kan het daarom beter zijn om in plaats van een faillissement aan te vragen, een liquidatieakkoord te sluiten met de schuldeisers van de onderneming. Je beëindigt dan de onderneming en verdeelt de opbrengst over de schuldeisers van de onderneming. Er zijn in beginsel twee soorten liquidatieakkoorden: (1) een buitengerechtelijk liquidatieakkoord en (2) een liquidatieakkoord binnen de Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA).

Als een faillissement niet kan worden voorkomen, dan bestaat er nog de mogelijkheid om tijdens faillissement (3) een faillissementsakkoord aan te bieden aan de schuldeisers.

Deze verschillende soorten (liquidatie)akkoorden worden de komende weken in onze uit drie delen bestaande artikelenreeks behandeld. De artikelen reeks beginnen we met deel (1) waarin het buitengerechtelijk liquidatieakkoord onder de loep wordt genomen.

Buitengerechtelijk liquidatieakkoord

Voordat de onderneming in staat van faillissement is verklaard, kun je als ondernemer proberen een overeenkomst aan te gaan met de schuldeisers om de schulden van de onderneming af te wikkelen en daarmee je onderneming te beëindigen. Dit wordt een buitengerechtelijk liquidatieakkoord genoemd. Dit akkoord houdt in dat de opbrengst uit de verkoop van de bezittingen van de onderneming over de schuldeisers worden verdeeld. Aangezien het akkoord in feite een overeenkomst tussen de onderneming en de schuldeisers is, zijn er geen verdere regels waar het akkoord aan moet voldoen.

Het sluiten van een buitengerechtelijk akkoord heeft voordelen en nadelen:

Voordelen:

• Het akkoord is vormvrij: dit betekent dat je als ondernemer vrij bent in wat je met de schuldeisers afspreekt.
• De kosten van een buitengerechtelijk akkoord zijn in verhouding lager, aangezien er geen rechter aan te pas komt en er geen formele vereisten zijn. Daardoor kunnen de schuldeisers waarschijnlijk meer uitbetaald krijgen dan in een faillissementsprocedure.

Nadelen:

• Voordat een akkoord geldig is, moet iedere schuldeiser met het akkoord hebben ingestemd. Je kan een schuldeiser niet dwingen om akkoord te gaan.
• Het verkrijgen van een akkoord kost tijd, aangezien met iedere schuldeiser moet worden onderhandeld.

Let op:

Bij het aangaan van een liquidatieakkoord speelt de waardering van de bezittingen van de onderneming een belangrijke rol:

• De waardering maakt inzichtelijk wat de (liquidatie)waarde van de onderneming is, zodat duidelijk wordt welk bedrag aan de schuldeisers kan worden aangeboden bij een (liquidatie)akkoord;
• De waardering van de onderneming speelt daarnaast een rol in de situatie dat je moet aantonen dat de schuldeisers in een betere positie komen door het liquidatieakkoord dan in een faillissementssituatie. Dit laatste is met name relevant bij het liquidatieakkoord binnen de WHOA en het liquidatieakkoord binnen faillissement;
• De waardering van de bezittingen speelt ten slotte een rol voor de beoordeling van de overeengekomen koopsom. De koopsom moet in beginsel aansluiten bij de waardering van de bezittingen. Als je als ondernemer alsnog besluit om de bezittingen tegen een lagere prijs dan de waardering te verkopen, dan bestaat er een kans dat je als bestuurder aansprakelijk wordt gehouden voor de schade die de schuldeisers daardoor lijden (lees: het tekort ten opzichte van de waardering).

In het geval dat het niet goed gaat met de onderneming, kan het sluiten van een buitengerechtelijk liquidatieakkoord met de schuldeisers van de onderneming een oplossing bieden. Er gelden geen wettelijke vereisten voor het opstellen van het akkoord en er gelden ook geen regels voor de inhoudelijke afspraken. Wel kost het nodige tijd en inspanningen om iedere schuldeiser te laten instemmen met het akkoord. Of het buitengerechtelijk akkoord een goede oplossing voor jou is, is afhankelijk van jouw specifieke situatie.