Als de werknemer zijn of haar arbeidsovereenkomst opzegt, dan heeft dat voor hem of haar meestal ingrijpende gevolgen. De werknemer heeft in dat geval geen recht op een transitievergoeding, een WW-uitzekering (uitkering vanuit het UWV bij werkloosheid) of een ZW-uitkering (uitkering vanuit het UWV bij ziekte). Er worden daarom strenge eisen gesteld aan een ontslag door de werknemer.

Af en toe zie je in een arbeidsovereenkomst een ontbindende voorwaarde opgenomen. Simpel gezegd zet zo’n voornemen het ingewikkelde ontslagrecht gewoon opzij: zodra de voorwaarde intreedt, eindigt de arbeidsovereenkomst automatisch. Voorbeelden van een ontbindende voorwaarde zijn: het niet behalen van een bepaald diploma of certificaat binnen een bepaalde periode, het niet verkrijgen van een VOG of het verlopen/niet verkrijgen van een verblijfsvergunning. Of (het inroepen van) een ontbindende voorwaarde is toegestaan, is natuurlijk de vraag.

Wanneer een dienstverband tussen een werkgever en een werknemer eindigt, is de werkgever bij het einde van het dienstverband bevoegd om vorderingen op de werknemer te verrekenen met het nog uit te betalen loon. Dit is bijvoorbeeld mogelijk in het geval dat een werknemer te veel vakantiedagen heeft opgenomen. De werkgever kan dan dit bedrag in mindering brengen op de laatste loonbetaling van het dienstverband. In deze blog wordt het relevante onderdeel uit de uitspraak van de rechtbank toegelicht, waarin de bevoegdheid van de werkgever tot verrekening van vakantie-uren bevestigd.