Wanneer je elkaar het ja-woord geeft, verplicht je je onder andere ‘elkander het nodige te verschaffen’. Zo staat dat in de wet. Dit geldt tijdens het huwelijk, maar ook vaak daarna. En dit is de grondslag voor de alimentatieplicht bij een echtscheiding. Niemand realiseert zich dat bij het ja-woord, en dat is maar goed ook. Soms is na een echtscheiding dus een betaling van de ander nodig voor de kosten van levensonderhoud. Deze bijdrage wordt partneralimentatie genoemd.
De hoogte van partneralimentatie is afhankelijk van een aantal zaken. Hoeveel inkomen er tijdens het huwelijk was, wat de kosten van de kinderen zijn, of er een onderneming in het spel is, wie wanneer voor de kinderen zorgt, etc. Het is dus niet zomaar te zeggen hoeveel alimentatie er betaald moet worden. Alimentatie berekenen is maatwerk. Door de juiste vragen te stellen, krijgen wij inzicht in jouw financiële situatie. Daarna maken wij een alimentatieberekening.
Voor echtscheidingen vóór 1 januari 2020 is de alimentatieverplichting maximaal 12 jaar. Sinds 1 januari 2020 is er een nieuwe wet. De hoofdregel is nu dat er maximaal 5 jaar moet worden betaald. Maar er zijn uitzonderingen. Soms is het maximaal 10 jaar. Of bij heel jonge kinderen kan het nog 11 of bijna 12 jaar zijn. In ieder gevalt tot het jongste kind 12 jaar is. Het is afhankelijk van de duur van het huwelijk, jullie leeftijd en de leeftijd van de kinderen hoe lang de alimentatieverplichting loopt.
Vaak vragen mensen: moet ik alle jaren betalen? Of moet ik alle jaren hetzelfde bedrag betalen? Dat hangt ervan af. Bij een wijziging van omstandigheden kan je een nieuwe berekening laten maken. Denk aan een wijziging in het inkomen van degene die moet betalen of die betaalt krijgt, nieuw geboren kinderen of een nieuwe partner. Door deze omstandigheden kan het alimentatiebedrag veranderen, maar de alimentatieplicht (de termijn) verandert niet. Die plicht eindigt na afloop van de wettelijke termijn of bij overeenkomst kan een andere termijn dan de wettelijke termijn worden afgesproken als je ex-partner weer gaat trouwen, een geregistreerd partnerschap aangaat of gaat samenwonen met een ander als waren zij gehuwd.
In tegenstelling tot kinderalimentatie speelt belasting bij partneralimentatie wel een rol. De persoon die alimentatie krijgt, moet daarover belasting betalen: Inkomstenbelasting en de Inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet. De persoon die alimentatie betaalt, kan deze (net als bij bijv. hypotheekrente) fiscaal aftrekken. In de alimentatieberekening wordt er rekening mee gehouden dat de betaler belastinggeld terugkrijgt en dat de ontvanger belasting moet betalen. De overheid heeft de afgelopen jaren het tarief waartegen de betaler de alimentatie kan aftrekken verlaagd tot het minimale belastingtarief van 36,93 % (2023). Dus een betaler met een hoog inkomen boven de € 73.031 (2023) mag de alimentatie niet aftrekken tegen het hoogste tarief van 49,50% (2023), maar tegen het laagste tarief van 36,93% (2023).
De wereld van het recht staat nooit stil. Wij praten je vanuit onze expertises regelmatig bij over de laatste ontwikkelingen.