De TWTT heeft als doel om de schuldeisers meer inzage te verschaffen in een rechtspersoon die ophoudt te bestaan door turboliquidatie. Daarmee wil de regering misbruik bij beëindiging van rechtspersonen via turboliquidatie voorkomen. Met name in die gevallen waarin de rechtspersoon ophoudt te bestaan met achterlating van schulden, nadat alle bezittingen zijn weggesluisd en de rechtspersoon ‘leeg’ is achtergelaten. Turboliquidatie is namelijk een vrij eenvoudige route om een rechtspersoon te ontbinden waardoor die rechtspersoon ophoudt te bestaan. Van die mogelijkheid wordt ook veelvuldig gebruik gemaakt: volgens de cijfers van de Kamer van Koophandel hebben in de periode van 2016 t/m 2022 tussen de 30.000 en 39.803 turboliquidaties plaatsgevonden.
De enige voorwaarde is momenteel dat de rechtspersoon op het moment van ontbinding geen bezittingen meer heeft. Dat de rechtspersoon op dat moment nog schulden heeft staat daaraan niet in de weg. Ook zien wij situaties dat bestuurders toewerken naar een situatie waarin er geen baten meer zijn op het moment van turboliquidatie. In die gevallen worden eerst eventuele rechtsbetrekkingen afgewikkeld, baten te gelde gemaakt, schulden betaald en een eventueel overschot uitgekeerd aan rechthebbenden. Omdat er vervolgens geen baten meer zijn, wordt de rechtspersoon beëindigd door turboliquidatie.
Wilt u meer weten over de turboliquidatie? Dan kunt u het artikel raadplegen waarin wij dieper zijn ingegaan op de turboliquidatie.
Uit het wetsvoorstel blijkt dat de TWTT een tijdelijke regeling is voor twee jaar, maar wel kan verlengd worden wanneer de intentie bestaat om de maatregelen uit de TWTT permanent in te voeren. In de TWTT worden de volgende drie maatregelen geïntroduceerd in geval van turboliquidatie:
1. Het (voormalig) bestuur wordt verplicht om binnen 14 dagen na de ontbinding de volgende stukken bij het Handelsregister te deponeren:
a. een balans en een staat van baten en lasten;
b. een beschrijving van (a) de oorzaak van het ontbreken van baten op het tijdstip van de ontbinding, (b) de wijze waarop de baten van de rechtspersoon te gelde zijn gemaakt en de opbrengsten zijn verdeeld, (c) de redenen waarom een schuldeiser of schuldeisers geheel of gedeeltelijk onbetaald zijn gebleven;
c. de jaarrekeningen van de voorgaande jaren, indien die niet tijdig zijn gedeponeerd.
2. De rechtbank kan op verzoek van het openbaar ministerie een bestuursverbod opleggen aan bestuurder, indien hij:
a. niet heeft voldaan aan zijn hiervoor onder (1.) genoemde verplichting;
b. doelbewust handelingen heeft verricht of nagelaten waardoor één of meer schuldeisers aanmerkelijk zijn benadeeld;
c. in de twee voorafgaande jaren ten minste tweemaal eerder betrokken was bij een faillissement van een rechtspersoon of bij een beëindiging van een rechtspersoon.
3. De schuldeisers kunnen de administratie van de rechtspersoon raadplegen indien het bestuur niet heeft voldaan aan de hiervoor onder (1.) genoemde verplichting.
Al met al worden er dus voorwaarden verbonden aan de turboliquidatie en dat pakt uit in het voordeel van de schuldeisers van de ontbonden rechtspersoon. De schuldeisers kunnen daarmee (achteraf) toezicht uitoefenen op het handelen van het bestuur. Turboliquidatie blijft echter nog steeds mogelijk en de TWTT doet ook niet af aan de eenvoud waarmee deze kan worden uitgevoerd.
Vragen over dit onderwerp? Neem contact op met collega Hasan Kaya, Ali Arslan of Jelle Damstra.
